We hebben rust nodig. Want we zijn moe. En doen we dus wat veel Belgen doen, een reis boeken. Geen culturele rondreis deze keer, niet te ver vliegen, en comfort is belangrijk! Dus, een all-in, naar een niet al te verre bestemming. Het wordt Mallorca. Vlucht + hotel + transfer inbegrepen, en eigenlijk al je eten en drinken tussen 7u30 en 24u ook. Das makkelijk.
We vertrekken vanuit Deurne, wat een luxe! Dicht bij huis, kleinschalig, niet teveel volk, en één vliegtuig met de keer. Ontspannend. Minder ontspannend zijn de kinderen die ofwel joelend van enthousiasme ofwel krijsend van vermoeidheid de rust op en rond het vliegtuig saboteren… maar goed, ’t is niet ver. De staking van de Franse verkeersleiders maakt het net iets langer dan normaal, maar 40 minuten langer wachten om in een **** resort terecht te komen… ach, je hoort ons niet klagen (alé, een beetje dan).
Ik kan niet tellen hoeveel bussen er staan bij de aankomst op de luchthaven in Playa de Mallorca. Als kuddedieren worden we opgewacht en op de bus geladen tot die vol zit, met valiezen en met reizigers, en jawel, met de nog steeds krijsende of gillende kinderen (nee, dat mag niet, zo stampen tegen de stoel hiervoor, dat is niet aangenaam voor die mevrouw. Alsof het dat kind wat kan schelen.)
De kamer is groot! Ons terras met uitzicht op strand en zee ook! Op de bovenste verdieping. Kamer 812. Wow! Room with a view. Buffetten ’s morgens, ’s middags en ‘s avonds dik in orde! Veel keuze, lekker eten, beetje minder lekkere wijn (maar op dit gebied zijn we veel gewoon) en tussendoor snacks à volonté. Gezellige bar aan de voorkant van het hotel, met super coupekes cava!
We willen die plastieken bekertjes van het zwembad niet, dus we schaffen ons een herbruikbaar bekertje aan. Ik raap ook geregeld de weggevlogen plastieken bekertjes op en gooi ze in de vuilbak (oorspronkelijke eigenaars: voel je aangesproken!). We zijn niet zo’n zonnekloppers, dus lachen alleen eens met de mensen die ’s morgens al hun handdoeken op de strandstoel gaan leggen en hem heel de dag bezet houden, ook al zitten ze de helft van de tijd met de beentjes ergens onder tafel (o ja, de handdoek wordt zelfs met speciale handdoekspelden vastgezet, zodat hij niet kan gaan waaien 😊, ik wist zelfs niet dat zoiets bestond). En wij eten ons bordje (meestal) helemaal leeg, en gaan bord per bord halen als we nog iets willen, niet zoals sommige niet te noemen nationaliteiten hun ganse tafel al overladen met borden met vanalles en nog wat (ze zouden het buffet eens niet moeten bijvullen) en meer dan de helft dan laten weggooien.
En dan de dagdagelijkse activiteiten van een all-in hotel… Van ’s morgens al leuren de animatoren met hun mattekes voor de yogaclass of stretching, of ze proberen je te overtuigen met een soort plastieken worst voor de aquagym, een crazy game (dan komen ze af met een bal, we hebben nooit ontdekt wat dit spel nu eigenlijk inhoudt) en dan de zumba in bikini… ’s avonds is het dan, na de kinderdisco, bingo avond, of fashionshow (met hotelgasten wel te verstaan), dan disco, de volgende dag een optreden van een coverbandje (ok, dat valt nog mee) en dan het ergste wat ze kunnen doen, een karaoke. Wat een kabaal. Dan liever een te betalen cocktail in het dorpke.
Een rustvakantie, dus eigenlijk hebben we buiten Cales de Mallorca niet zoveel van Mallorca gezien. En eerlijk, na een week hebben we deze formule eigenlijk wel gehad. Volgende keer wordt dus terug iets alternatiever of avontuurlijker!
The Kameleon Trail 
Dat was echt een plezante blog. Terwijl ik het las, leek het wel of ik er bij zat! Afschaffen die all-in, slecht voor de lijn, slecht voor het eilandtoerisme, een schande aan verspilling, in ’t kort, slecht voor alles!
LikeLike
Dus toch gene aanrader!!
LikeLike
Ik weet het al heel mijn leven en heb me er dus nog nooit aan gewaagd, maar na het lezen van jouw geweldig geschreven blog staat het nóg meer als een paal boven water: zo’n type all-in/animatie/enz.-formule is NIKS voor mij!! 🙂
LikeLike