Kiezen, maar hoe?

Het lijkt alsof ik momenteel dat soort boeken aanzuig. Over de ontdekkingsreis naar de zin van je leven. Over hoe gelukkig kiezen. Ik heb tegelijk en apart deze twee boeken gelezen.

Het beste boek van de twee, ‘Kies je gelukkig!’ van Bas Kast, kreeg ik op de boekenbeurs(bedankt @Bookspot!). Eerlijk gezegd, van de schrijver, nog nooit van gehoord, maar het thema spreekt me wel aan. Zeker na mijn laatste blog Druk, druk en druk waar ik het al had over ‘nee’ zeggen, lastige ‘moetjes’ en prioriteiten stellen. Dus komt hij bovenaan op mijn nachtkastje te liggen.

Het tweede boek, ik weet al niet meer van waar ik dit heb, het riep me gewoon vanuit mijn eigen boekenkast. ‘The Map’ van Colette Baron-Reid. Het is Amerikaans, en voor mij een tikkeltje té ‘amazing’. Je leert je eigen innerlijke map te maken, met je eigen magische plekken, en de daarbij horende denkbeeldige wezens. Zo leer je de sleutels van je onbewuste te gebruiken. Je komt op plaatsen als de Relaxboom, het Papaverveld, de Dorre Woestijn en het Bevroren Land. En je leert de plekgeest kennen, en je eigen Kobold. Allemaal om tot meer inzicht te komen van je eigen diepste krachten. Plaats geven aan de paradox dat de enige constante verandering is. Voor mij is het boek iets te abstract, dus ik voel me toch meer aangetrokken tot het boek ‘Kies je gelukkig!’.

Deel één van dat boek is precies voor mij geschreven. De Vrijheidsparadox. Voor mij waarde nummer één. Volgens de schrijver hebben we teveel keuze, van de potjes confituur in de winkel tot partners waar we ons leven (tijdelijk) mee delen. Helaas is kiezen ook verliezen. Had ik toch maar voor dat andere gekozen. De rij aan de kassa, weet je wel.

Deel twee. De Welvaartsparadox. Als je de geschiedenis bekijkt, hebben we het nog nooit zo goed gehad als nu. En toch zijn we nooit zo ontevreden geweest als dat we nu zijn. Blijkt dat welvaart toch wel wat schaduwkantjes heeft.

‘Rusteloze stadsneuroten’, dat zijn we, lees ik in deel drie. In deze moderne wereld zijn we vrij, welvarend, én, gestrest. Chronische rusteloosheid, niet in staat om ons te ontspannen. Juist door onze vrijheid en door het onbeperkt aantal keuzemogelijkheden. Komt daar nog de pendelaarsparadox bij…

Hoe nu met al die paradoxen omgaan? Gelukkig staan in de epiloog een aantal tips:

Houd de ratrace voor gezien en leef!
Geld of liefde? (over het algemeen focussen we teveel op geld, persoonlijk succes en carrière, terwijl we meer tevreden zouden zijn als we meer aandacht besteden aan vriendschappen en sociale betrokkenheid)
Weg met dat eeuwige ‘als ik nu eens’: gewoon doen!
Niet steeds sneller en steeds meer: beperk je.

Moesten deze tips je te rationeel overkomen, kan je nog altijd die denkbeeldige wezens aanspreken en/of je innerlijke map maken met het boek ‘The Map’.

Veel succes ermee!