Blijven zoeken

Een goede vriend van mij zei het al jaren geleden tegen me. Als je begint te zoeken, stop je nooit meer. En, dan moet je er mee leren leven dat niet iedereen zo zoekend is als jezelf. Begrijpen en niet begrepen worden. Te laat. Het zoekproces is al te ver gevorderd om nog te stoppen.

De vraagtekenzaaier. Het 60e boek van Mark Eyskens en het derde boek dat ik van hem lees, na ‘Wat ligt er ten noorden van de Noordpool?’ Zinzoeken? heeft dat eigenlijk zin? en ‘Veelal’ Een boek met een persoonlijke boodschap. Zoekend naar de zin van het leven.

Eigenlijk valt dit boek niet samen te vatten in een recensie. Er staan teveel zinnen in die vragen om gelezen en herlezen en opnieuw overdacht te worden. Een aantal zaken herken ik wel uit zijn vorige boeken. Een deel herhaling, en een deel wordt verder gebouwd op een aantal fundamentele vragen. Wat is de mens? Weten we meer of minder? Ik blader direct door naar het (mogelijk) antwoord op de vraag ‘wordt de wereld beter?’

Door de digitalisering komt het nieuws van over de ganse wereld gemakkelijk tot bij ons. Kommer en kwel is de norm. Dataïsme, al dan niet uitgebuit. Het nieuws wordt netjes geselecteerd op basis wat jij opzoekt, selecteert en leest, en je krijgt meer van dat soort weetjes. Van over de ganse wereld. Het is een kunst om hier selectief en kieskeurig mee om te gaan. In plaats van kennis op te doen over de kleine ditjes en datjes is het van belang inzicht te verwerven in het grote geheel om zo te leren samenleven met alles en iedereen op deze blauwe planeet. We hebben hier nog een aantal stappen te zetten.

Dan raken we het ethische aspect aan, want wat is goed? En wat is slecht? En nog belangrijker, wie bepaalt wat goed of slecht is? We zijn ex-dieren en soms gedragen we ons hier ook naar, waardoor ons oorspronkelijk sterk ontwikkeld reptielenbrein het wint van de zogezegde maatschappelijke waarden en normen. En als het dat niet is, kan je ook nog altijd je godsdienst inroepen voor de daden die je stelt. Die kunnen immers een hoger doel dienen.

Misschien een beetje filosofisch voor de leek, maar zinzoeken heeft voor mij zin in het vinden van hoopvolle boodschappen tussen al het gekleurde en pessimistische nieuws. Want dient het leven van een mens dan niet om meer mens te worden?