Ik haalde het boek er zo tussenuit. Ik dacht al dat ik een boek van Nicci French te pakken had! Terwijl ik die allemaal in mijn boekenkast heb staan, het zou straf zijn moest er een boek bestaan van dit fantastische schrijverskoppel dat ik nog niet ken en heb! Maar neen, het is niet van Nicci, het is van Jacqui. Jacqui Lofthouse. Een voor mij nog onbekende schrijfster.
En ik ben op verlof, dus ik heb wel tijd om er een boekje tussendoor te pakken. Een perfecte glimlach. Ik ben echt verbaasd over de gelijkenissen met het boek ‘De verborgen glimlach’ van Nicci French. Het uiterlijk. De titel. Ik kan dus niet anders dan het lezen en ook de inhoud te vergelijken!
En dat slaagt voor mij toch wat tegen. Bij ons schrijversduo ben ik vanaf de eerste pagina niet meer bereikbaar voor de buitenwereld. Ik ben eens een hele nacht opgebleven om één van hun boeken toch uitgelezen te krijgen, zo spannend vond ik het! Dat heb ik bij ‘een perfecte glimlach’ niet. Ok, ik wil wel weten hoe het verhaal afloopt, maar de soms lange passages maken dat ik diagonaal verder lees, zonder dat ik eigenlijk iets van het verhaal mis. Ik laat het boek dus braaf achter in het boekenkastje van het hotel.
Eenmaal thuis wil ik natuurlijk wel wat meer weten over Jacqui. En, eerlijk is eerlijk. Haar boek is uitgegeven in 2000, terwijl dat van Nicci pas in 2003 werd uitgegeven. Verder opzoekwerk levert me titels van boeken met voorzichtige, trage, gebroken en tandeloze glimlachen op. Niet zo origineel dus. Jacqui is ook writing coach, en heeft ondertussen al 4 boeken op haar teller staan. Misschien moet ik dus nog eens een tweede boek van haar lezen. Of wat minder vooringenomen en vergelijkend beginnen lezen. Want Jacqui is Jacqui. En Nicci is en blijft Nicci.
Over wat het boek dan precies gaat? Het hoofdpersonage is Harry, die zes jaar na de zelfmoord van zijn vrouw nog steeds de draad van zijn leven niet kan oppakken. Hij wil en zoekt een antwoord op de vraag waarom ze op een grijsblauwe ochtend de zee inloopt om niet meer boven te komen. Hij trekt naar de plaats waar Alison gestorven is, waar een legendarisch verhaal stukje voor stukje blootgelegd wordt.
Een gedachte over “Waarom Jacqui niet Nicci is”