Optimisten, kom uit de kast! (maar blijf in uw kot)

Vandaag hebben we er zoveel belang bij. Om optimistisch te zijn. Om de moed te houden, en te geloven dat er een tijd na Corona komt die ook nog de moeite waard is. En laat dat nu net het onderwerp zijn waar ik me op verschillende manieren in aan het verdiepen ben: Optimisme.

Ik ben student psychologie aan de Open Universiteit, en ik schrijf dit jaar mijn thesis. Die kadert in een ruim onderzoeksproject ‘Zelf mogelijkheden voor persoonlijke groei en professionele ontwikkeling scheppen’. Bingo! Ik ben zelf altijd op zoek om mezelf te verbeteren, persoonlijke ontwikkeling is immers een van mijn kernwaarden, en daarnaast probeer ik via coaching anderen ook te stimuleren om zelf achter het stuur te (blijven) zitten van hun loopbaan, en hun leven. Dit vraagt voor de meesten onder ons toch wel wat effort. Daar zijn heel wat oefeningen voor, om te ontdekken wat je talenten zijn, wat je belangrijk vindt, wat op deze moment in je leven bepalend is enzovoort. Maar zelfs met al deze oefeningen moet je er natuurlijk nog wel zelf aan beginnen. De consumptiemaatschappij en de gouden kooi zijn hardnekkige tegenspelers.

Terug naar mijn thesis. Een van mijn variabelen waar ik rond ga werken is optimisme. Ik durf mezelf best een optimist noemen. Ik sta over het algemeen positief in het leven, en mijn glas is meestal wel halfvol. Het bewijs, ik ben Enneagram type 7, ‘de optimist’. Enthousiast, spontaan, toekomst georiënteerd en avontuurlijk. Check. Wat me dan intrigeert, is hoe je van een pessimist (of cynist), een optimist kan maken. Tijdens de literatuurstudie die ik al deed rond het onderwerp, van wetenschappelijke artikels tot de zelfhulpboekjes, blijkt dat optimisme aan te leren is. En, als ook al bewezen is dat optimisme leidt tot verhoogde motivatie en een betere gezondheid en prestaties, waarom gaan we daar niet allemaal mee aan de slag?

Ik nam er het boek ‘Word Optimist’ van Leo Bormans bij om wat concrete tips bij elkaar te zoeken. Een eerste zin die bij mij bleef hangen: ‘wij zijn goed in hebben, maar niet in zijn’. Tja, de consumptiemaatschappij heeft ons in haar greep; wij denken ons geluk te kopen met spulletjes. Een nieuwe jas of een grotere auto, en dan ga ik gelukkiger zijn. Not. Of alé, we denken dat voor een aantal weken. Het is misschien hét moment vandaag om wat te bezinnen, en je af te vragen welk leven je echt wil leven. Er komt immers een tijd na corona ook, en dan kan en mag je terug kiezen voor jezelf wat je wil doen of niet wil doen. Kies je echt terug bewust voor de ratrace?

Een tweede: Gezonde mensen zijn niet noodzakelijk gelukkiger. Maar wel omgekeerd, gelukkige, optimistische mensen zijn vaker gezond. Alle belang bij dus om meer optimistisch te worden, rechtstreeks draagt dit bij aan je gezondheid!

Een makkelijke maar oh zo’n moeilijke: zeg eens goeiedag tegen iedereen die je op straat tegenkomt. Mijn ervaring is, dat dit tijdens deze coronatijden meer gebeurt dan anders? En, ik krijg meestal toch een goeiedag terug. Nog een makkelijke: lach. Ja, gewoon lachen. Niks moeilijk aan, toch?

De slechtste raadgever is angst, en die is nu zo aanwezig tijdens deze tijden. Focus op de positieve dingen om nog meer positieve dingen te zien. What you focus on, is what you get.

Maar hey, deze voorstellen zijn een aanbeveling om je in beweging te krijgen, maar geen verplichting. Zoals professor Mariano Rojas het zegt in het boek ‘The World Book of Happiness’, er zijn geen sancties bij verzuim, maar wie verzuimt, heeft daar meestal spijt van.

Optimisme werkt als een virus, misschien krijgen we daar corona wel mee klein!