Ok, je vindt er bijna geen pintje om te drinken, en neen, de hotels zijn niets in vergelijk met de resorts aan de Turkse Riviera, maar cultureel heeft Jordanië heel wat te bieden.
‘Als je naar Jordanië gaat, moet je Petra zien.’ Ik denk ook dat de meeste toeristen alleen al voor één blik op The Treasury, de meest gefotografeerde façade in de megagrote archeologische site dat Petra eigenlijk is, zich wagen naar een land dat buurlanden heeft zoals Saoedi Arabië, Israël en Syrië. Wij trouwens ook.
Na een wandeling van ongeveer één kilometer door wat ze noemen ‘the siq’, een soort canyon met breedtes tussen 3 en 12 meter (prachtig!!) vraagt de gids me: ‘do you believe in magic?’. En dan verschijnt een glimp van The Treasury, door het zonlicht een prachtig contrast met de schaduw van de Siq waar we ons nu nog bevinden. Kippenvel! Nog zo intact! Je nekt begeeft het bijna als je maar blijft staren naar dat 40-meter hoge wereldwonder uitgekapt uit zandsteen. En dat in de eerste eeuw voor Christus. Ongelooflijk.
Je kan eigenlijk echt een week in Petra rondlopen. Alleen al de main trail kost je drie uur enkel! En dan kan je nog links en rechts uitwijken naar nog andere wonderen in deze archeologische site. Ik ben ferm onder de indruk. Er is een klein museum aan, dat duidelijk nog fors zal worden uitgebreid de volgende jaren. Oorspronkelijke bewoners waren de Nabataeans, experts in handel, handelroutes en duidelijk experts in water management, dat bewijst de dam (een tunnel van maar liefst 88 meter lengte) die ze gebouwd hebben om overstromingen tegen te gaan. Maar, nog belangrijker, bij de Nabataeans waren vrouwen gelijk aan mannen! Dorie, wat lees ik dat graag!
‘Nabataeans were more advanced than many cultures of their time and even more than many today’ lees je dan ook terecht in het museum.
Maar buiten Petra zijn er nog andere pareltjes. In Amman centrum heb je de Citadel, een archeologisch museum, en een amfitheater. Fijn om in rond te lopen.
Je hebt Mount Nebo, waar volgens gelovigen Mozes begraven ligt. En Madaba, waar je oude Byzantynse mozaïeken kan bekijken in Church George.
Je hebt woestijnkastelen van kruisvaarders, zoals Showbak, een goed intacte ruïne, met op de flanken nog allemaal ruïnes van de vele kleine dorpjes die er ooit bewoond werden.
Nog een van andere aard is de Dode Zee. Het laagste punt van de wereld, op -398m ten opzichte van de zeespiegel. Ja, een -. De meest zoute zee van de wereld, waar je niet onder kan gaan. En waar de modder van de bodem reinigend is. Dus nee, dat zijn geen duikers, dat zijn mensen vol klei. Dat moet ik ook proberen!
Dat Jordanië een pelgrimsoord is en een toeristenstek in wording, is duidelijk. De vele controles van politie, toeristenpolitie, de gepantserde wagens en de pick-ups met automatische wapens geven je soms wel een dubbel gevoel van veiligheid moet ik eerlijk toegeven. Desalniettemin een parel voor de cultuurfans onder ons.
The Kameleon Trail 